Este site não pertence a Igreja Católica da realidade. Somos uma representação dela em um jogo Minecraft.
ANO SANTO JUBILAR - 2025 | PEREGRINOS DE ESPERANÇA

Livreto Celebrativo | Solenidade de Nossa Senhora de Fátima

 

LIVRETO CELEBRATIVO 
SOLENIDADE DE NOSSA SENHORA DO ROSÁRIO DE FÁTIMA 
PRESIDIDO POR SUA SANTIDADE 
O PAPA ANTÔNIO 

Basílica de São Pedro
13.05.2025

CANTO DE ENTRADA

Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao altar com os ministros, durante o canto de entrada.

SAUDAÇÃO

Então, a Missa inicia-se com o sinal da cruz e segue como de costume.:
Pres: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.
Ass: Amen.

O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres: Pax vobis.
E o povo responde:
Ass: Et cum spiritu tuo.

ATO PENITENCIAL

Segue-se o Ato Penitencial. O sacerdote convida os fiéis à penitência.
Pres: Fratres, agnoscámus peccáta nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebránda. Fit brevis pausa silentii.

Após um momento de silêncio, usa-se a seguinte fórmula:
O sacerdote diz:
Pres: Miserére nostri, Dómine. 
Ass: Quia peccávimus tibi.
Pres: Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
Ass: Et salutáre tuum da nobis.

Segue-se a absolvição sacerdotal:
Pres: Misereátur nostri omnípotens Deus et, dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam aetérnam.
Ass: Amen.

Segue-se as invocações Senhor tende piedade de nós, caso já não tenham ocorrido no ato penitencial.

KYRIE ELEISON

Coro: KYRIE, KYRIE, ELEISO-ON.
Ass: KYRIE, KYRIE, ELEISO-ON.

Coro: CHRISTE, CHRISTE, ELEISO-ON.
Ass: CHRISTE, CHRISTE, ELEISO-ON.

Coro: KYRIE, KYRIE, ELEISO-ON.
Ass: KYRIE, KYRIE, ELEISO-ON.

HINO DE LOUVOR
Quando for prescrito, canta-se ou recita-se o Hino de Louvor.

Pres: GLÓRIA IN EXCÉLSIS DEO..
Ass: 
ET IN TERRA PAX HOMÍNIBUS BONAE VOLUNTÁTIS
LAUDÁMUS TE, BENEDÍCIMUS TE, ADORÁMUS TE, GLORIFICÁMUS TE
GRÁTIAS ÁGIMUS TIBI PROPTER MAGNAM GLÓRIAM TUAM
DÓMINE DEUS, REX CÆLÉSTIS, DEUS PATER OMNÍPOTENS
DÓMINE FILI UNIGÉNITE, IESU CHRISTE
DÓMINE DEUS, AGNUS DEI, FÍLIUS PATRIS
QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI,MISERÉRE NOBIS
QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI, SÚSCIPE DEPRECATIÓNEM NOSTRAM
QUI SEDES AD DÉXTERAM PATRIS, MISERÉRE NOBIS
QUÓNIAM TU SOLUS SANCTUS,
TU SOLUS DÓMINUS, TU SOLUS ALTÍSSIMUS IESU CHRISTE,
CUM SANCTO SPÍRITU: IN GLÓRIA DEI PATRIS
AMEN

ORAÇÃO DO DIA

Terminado o hino, o presidente, de mãos juntas, diz:

Oremus.

E todos, juntamente com o presidente, oram em silêncio durante alguns momentos. Depois, o presidente, de braços abertos, diz a oração coleta.

Domine Deus noster, qui nobis Matrem Filii tui Matrem nostram dedisti, concede, quaesumus, ut, eius praeceptis obsequentes et verae poenitentiae ac orationis spiritu animati, pro salutem mundi et regni Christi dilatatione generose laboremus.

Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.

No fim, o povo aclama: Amen.


LITURGIA DA PALAVRA

Conforme os costumes locais, no início da liturgia da palavra, antes da primeira leitura, pode entronizar-se solenemente a palavra de Deus. Em seguida, o leitor vai ao ambão e lê a primeira leitura, que todos escutam sentados.

Leitura do Apocalipse de São João

O templo de Deus abriu-se no Céu e a arca da aliança foi vista no seu templo. Apareceu no Céu um sinal grandioso: uma mulher revestida de sol, com a lua debaixo dos pés e uma coroa de doze estrelas na cabeça. Estava para ser mãe e gritava com as dores e ânsias da maternidade. E apareceu no Céu outro sinal: um enorme dragão cor de fogo, com sete cabeças e dez chifres e nas cabeças sete diademas. A cauda arrastava um terço das estrelas do céu e lançou-as sobre a terra. O dragão colocou-se diante da mulher que estava para ser mãe, para lhe devorar o filho, logo que nascesse. Ela teve um filho varão, que há-de reger todas as nações com ceptro de ferro. O filho foi levado para junto de Deus e do seu trono e a mulher fugiu para o deserto, onde Deus lhe tinha preparado um lugar. E ouvi uma voz poderosa que clamava no Céu:«Agora chegou a salvação, o poder e a realeza do nosso Deus e o domínio do seu Ungido».

No fim da leitura, o leitor aclama: Verbum Domini.

Todos respondem: Deo gratias.

O salmista ou cantor canta ou recita o salmo, ao qual o povo responde com o refrão.


SALMO RESPONSORIAL
(Sl 44)

O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.

— À vossa direita se encontra a rainha, com veste esplendente de ouro de Ofir.

— As filhas de reis vêm ao vosso encontro, e à vossa direita se encontra a rainha com veste esplendente de ouro de Ofir. 

— Escutai, minha filha, olhai, ouvi isto: “Esquecei vosso povo e a casa paterna! Que o Rei se encante com vossa beleza! Prestai-lhe homenagem: é vosso Senhor!

— Entre cantos de festa e com grande alegria, ingressam, então, no palácio real”.

SEGUNDA LEITURA
(1Cor 15, 20-27a)

Se houver segunda leitura, o leitor a fará no ambão, como acima.

Leitor: Leitura da Primeira Carta de São Paulo aos Coríntios.

Irmãos: Cristo ressuscitou dos mortos como primícias dos que morreram. Com efeito, por um homem veio a morte e é também por um homem que vem a ressurreição dos mortos. Como em Adão todos morrem, assim também em Cristo todos reviverão. Porém, cada qual segundo uma ordem determinada: Em primeiro lugar, Cristo, como primícias; depois, os que pertencem a Cristo, por ocasião da sua vinda. A seguir, será o fim, quando ele entregar a realeza a Deus-Pai, depois de destruir todo principado e todo poder e força. Pois é preciso que ele reine até que todos os seus inimigos estejam debaixo de seus pés. O último inimigo a ser destruído é a morte. 27aCom efeito, “Deus pôs tudo debaixo de seus pés”.

Ao final acrescenta:
Leitor: Verbum Domini.
Todos aclamam:
Ass: Deo gratias.

EVANGELHO

Diác ou Sac: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac:  Proclamatio Evangelii Iesu Christi secundum Lucam. 
Ass: Gloria tibi, Domine.

Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
Diác ou Pres: Naqueles dias, Maria partiu para a região montanhosa, dirigindo-se, apressadamente, a uma cidade da Judeia. Entrou na casa de Zacarias e cumprimentou Isabel. Quando Isabel ouviu a saudação de Maria, a criança pulou no seu ventre e Isabel ficou cheia do Espírito Santo. Com um grande grito, exclamou: “Bendita és tu entre as mulheres e bendito é o fruto do teu ventre! Como posso merecer que a mãe do meu Senhor me venha visitar? Logo que a tua saudação chegou aos meus ouvidos, a criança pulou de alegria no meu ventre. Bem-aventurada aquela que acreditou, porque será cumprido o que o Senhor lhe prometeu”. Então Maria disse: “A minha alma engrandece o Senhor, e o meu espírito se alegra em Deus, meu Salvador, porque olhou para a humildade de sua serva. Doravante todas as gerações me chamarão bem-aventurada, porque o Todo-poderoso fez grandes coisas em meu favor. O seu nome é santo, e sua misericórdia se estende, de geração em geração, a todos os que o respeitam. Ele mostrou a força de seu braço: dispersou os soberbos de coração. Derrubou do trono os poderosos e elevou os humildes. Encheu de bens os famintos, e despediu os ricos de mãos vazias. Socorreu Israel, seu servo, lembrando-se de sua misericórdia, conforme prometera aos nossos pais, em favor de Abraão e de sua descendência, para sempre”. Maria ficou três meses com Isabel; depois voltou para casa.

Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: Verbum Domini.
O povo aclama:
Ass: Laus tibi Christe.

HOMILIA

Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.

PROFISSÃO DE FÉ

Terminada a homilia, seja feita, quando prescrita, a profissão de fé.

Pres: Fidem nostram profiteamur.
Ass: Credo in unum Deum Patrem omnipotentem, Creatorem cæli et terræ, et in Iesum Christum, Filium eius unicum, Dominum nostrum,
(Todos se inclinam)
qui conceptus est de Spiritu Sancto, natus ex Maria Virgine,
(Todos se erguem)
passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus, et sepultus, descendit ad inferos, tertia die resurrexit a mortuis, ascendit ad cælos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis, inde venturus est iudicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, vitam æternam. Amen.

OFERTÓRIO

Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho, o cálice e o missal. Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucarística, ou outros dons para o auxílio da comunidade e dos pobres.

O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus panem, quem tibi offérimus, fructum terræ et óperis mánuum hóminum: ex quo nobis fiet panis vitæ.
Se não houver canto ao ofertório o povo acrescenta a aclamação:
Ass: Benedíctus Deus in sǽcula!
 
Em seguida, coloca a patena com o pão sobre o corporal. O diácono ou o sacerdote derrama vinho e um pouco d´água no cálice, rezando em silêncio:
Per huius aquæ et vini mystérium eius efficiámur divinitátis consórtes, qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps.
 
Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus vinum, quod tibi offérimus, fructum vitis et óperis mánuum hóminum, ex quo nobis fiet potus spiritális.
Ass: Benedíctus Deus in sǽcula!
Coloca o cálice sobre o corporal.
 
O sacerdote, inclinado, reza em silêncio:
In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine; et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.
 
Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.
 
O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea, et a peccáto meo munda me.

ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS
 
No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres: Oráte, fratres: ut meum ac vestrum sacrifícium acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem.
Ass: Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis ad laudem et glóriam nóminis sui, ad utilitátem quoque nostram totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ.

Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas:
Pres: Ascendat ad te, Deus, sacrificium nostrum, et, intercedente Virgine Maria in caelum assumpta, accende in cordibus nostris desiderium ad te perveniendi. Per Christum Dominum nostrum.
O povo aclama:
Ass: Amen.

PREFÁCIO DA ASSUNÇÃO DE MARIA
A glória de Maria

Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Sursum corda.
Ass: Habemus ad Dominum.

O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass: Dignum et iustum est.

O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres: Vere dignum et iustum est, aequum et salutare, nos tibi semper et ubique gratias agere, Domine, sancte Pater, omnipotens aeterne Deus: per Christum Dominum nostrum. Hodie Virgo Maria, Dei Genetrix, in caelesti gloriam assumpta est. Aurora et decor Ecclesiae triumphantis, consolatio est et spes populi tui peregrinantis. Corruptionem enim sepulcri non passus es eam, quae ineffabili modo Filium tuum incarnatum generavit, auctorem omnis vitae. Et ideo, dum aeternam gloriam exspectamus, cum Angelis et Sanctis, te laudamus in exsultatione, una voce. 

SANTO 

SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS
DOMINUS DEUS SABAOTH.
PLENI SUNT CAELI ET TERRA GLORIA TUA.
HOSANNA IN EXCELSIS.
BENEDICTUS QUI VENIT IN NOMINE DOMINI.
HOSANNA IN EXCELSIS.

ORAÇÃO EUCARÍSTICA II

O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Vere Sanctus es, Domine, fons omnis sanctitatis.
Une as mãos e as estende sobre as oferendas, dizendo:
Hæc ergo dona, quǽsumus, Spiritus tui rore sanctifica,
une as mãos e traça o sinal da cruz sobre o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
ut nobis Corpus et + Sanguis fiant Domini nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos.

Nas fórmulas que se seguem, as palavras do Senhor sejam proferidas de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres: Qui cum Passioni voluntarie traderetur,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accepit panem et gratias agens fregit, deditque discipulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo genuflexão para adorá-la.

Então prossegue:
Pres: Simili modo, postquam cenatum est,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accipiens et calicem iterum tibi gratias agens dedit discipulis suis.
Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal, e faz a genuflexão para adorá-lo.

Em seguida, diz:
Pres: Mysterium fidei.
O povo aclama:
Ass: Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias.

O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Memores igitur mortis et resurrectionis eius, tibi, Domine, panem vitæ et calicem salutis offerimus, gratias agentes quia nos dignos habuisti astare coram te et tibi ministrare. Et supplices deprecamur ut Corporis et Sanguinis Christi participes a Spiritu Sancto congregemur in unum.

1C: Recordare, Domine, Ecclesiæ tuæ toto orbe diffusæ, ut eam in caritate perficias una cum Papa nostro Antonius et universo clero.

2C: Memento etiam fratrum nostrorum, qui in spe resurrectionis dormierunt, omniumque in tua miseratione defunctorum, et eos in lumen vultus tui admitte.

3C: Omnium nostrum, quǽsumus, miserere, ut cum beata Dei Genetrice Virgine Maria, beatis Apostolis et omnibus Sanctis, qui tibi a sǽculo placuerunt, æternæ vitæ mereamur esse consortes, et te laudemus et glorificemus
une as mãos
per Filium tuum Iesum Christum.

Ergue o cálice e a patena com a hóstia, dizendo:
Pres: Per ipsum, et chuhm ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia sǽcula sæculorum.
O povo aclama:
Ass: Amen.
ORAÇÃO DO SENHOR

Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres: Praecéptis salutáribus móniti, et divína institutióne formáti, audémus dícere:
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass: Pater noster, qui es in caelis: sanctificétur nomen tuum; advéniat regnum tuum; fiat volúntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie; et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris; et ne nos indúcas in tentatiónem; sed líbera nos a malo.
 
O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres: Líbera nos, quaesumus, Dómine, ab ómnibus malis, da propítius pacem in diébus nostris, ut, ope misericórdiae tuae adiúti, et a peccáto simus semper líberi et ab omni perturbatióne secúri: exspectántes beátam spem et advéntum Salvatóris nostri Iesu Christi. 
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: 
Quia tuum est regnum, et potéstas, et glória in saecula.

FRAÇÃO DO PÃO

Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Haec commíxtio Córporis et Sánguinis Dómini nostri Iesu Christi fiat accipiéntibus nobis in vitam aetérnam.
 
Enquanto isso, canta-se:
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: 
MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: 
MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: 
DONA NOBIS PACEM.
Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.
 
O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Dómine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntáte Patris, cooperánte Spíritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificásti: líbera me per hoc sacrosánctum Corpus et Sánguinem tuum ab ómnibus iniquitátibus meis et univérsis malis: et fac me tuis semper inhaerére mandátis, et a te numquam separári permíttas.juízo e condenação; mas, por vossa bondade, sejam sustento e remédio para a minha vida.
 
O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi. Beáti qui ad cenam Agni vocáti sunt.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass: Dómine, non sum dignus, ut intres sub téctum meum, sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.

COMUNHÃO

O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Ab Sanguis Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Sangue de Cristo.

Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.

Se houver comunhão sob as duas espécies, observe-se o rito prescrito.

Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.

Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Quod ore súmpsimus, Dómine, pura mente capiámus, et de múnere temporáli fiat nobis remédium sempitérnum.

O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.

ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO

De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres:
 
Oremus.
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração:
Caelésti lúmine, quaesumus, Dómine, semper et ubíque nos praeveni, ut mystérium, cuius nos partícipes esse voluísti, et puro cernámus intúitu, et digno percipiámus afféctu. Per Christum Dominum nostrum.
O povo aclama:
Ass: Amen.

Se for necessário, façam-se breves comunicações ao povo.
 
BENÇÃO SOLENE

Segue-se o rito de despedida. O sacerdote, abrindo os braços, saúda o povo:
Pres: Dominus vobiscum.
O povo responde:
Ass: 
Et cum spiritu tuo.

O diácono diz:
Diác: Inclinate vos ad benedictionem.

Pres: Sit nomen Domini benedictum.
Ass: Ex hoc nunc et usque in sæculum.

Pres: Adiutorium nostrum in nomine Domini.
Ass: Que fecit cælum et terram.

O sacerdote abençoa o povo, dizendo:
Pres: Et benedictio Dei omnipotentis, Patris + et Filii +, et Spiritus + Sancti, descendat super vos et maneat semper.
Ass: Amen.
 
Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Pres ou Diác: Ite in pace, glorificando vita vestra Dominum.
O povo responde:
Ass: Deo gratias.
 
O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres: 
Pax Dómini sit semper vobíscum. 
O povo responde:
Ass:
 
Et cum spíritu tuo.