Este site não pertence a Igreja Católica da realidade. Somos uma representação dela em um jogo Minecraft.

SANTA IGREJA DO MINECRAFT - 2025

ANO SANTO JUBILAR - 2025 | PEREGRINOS DE ESPERANÇA

Livreto | Missa Pro Eligendo Sumo Pontífice


SANTA MISSA
PRO ELIGENDO ROMANO PONTIFICE
PRESIDIDA PELO
CARDEAL PEDRO PAROLIN, FSJPII
DECANO DO SACRO COLÉGIO CARDINALÍCIO 

Basílica de São Pedro
23.06.2025
 
RITOS INICIAIS

 CANTO DE ENTRADA

Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao presbitério com os ministros, durante o canto de entrada.

Chegando ao altar e feita a devida reverência, beija-o em sinal de veneração, incensa-o. Em seguida, todos dirigem-se às cadeiras.

SAUDAÇÃO

Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres.: — In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti.
℟.: — Amen.

O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres.: 
— Pax vobis!
℟.: — Et cum spiritu tuo.

ATO PENITENCIAL

Segue-se o Ato Penitencial. O sacerdote convida os fiéis à penitência.
Pres.: Fratres, agnoscámus peccata nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebrànda.
Após um momento de silêncio, usa-se a seguinte fórmula:
Pres.: Miserére nostri, Dómine. 
℟.: Quia peccávimus tibi.
Pres.: Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
℟.: Et salutáre tuum da nobis.

Segue-se a absolvição sacerdotal:
Pres.: Misereátur nostri omnípotens Deus et,dimíssis pecátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam.
℟.: Amen.
℣.: — KÝRIE, ELÉISON.
℟.: — KÝRIE, ELÉISON.
℣.: — CHRISTE, ELÉISON.
℟.: — CHRISTE, ELÉISON.
℣.: 
— KÝRIE, ELÉISON.
℟.: — KÝRIE, ELÉISON.

HINO DO GLÓRIA
Pres.: — GLÓRIA IN EXCÉLSIS DEO
℟.: ET IN TERRA PAX HOMINIBUS BONAE VOLUNTATIS. 
LAUDAMUS TE, BENEDICIMUS TE, ADORAMUS TE, GLORIFICAMUS TE, 
GRATIAS AGIMUS TIBI PROPTER MAGNAM GLORIAM TUAM, 
DOMINE DEUS, REX CAELESTIS, DEUS PATER OMNIPOTENS. 
DOMINE FILI UNIGENITE IESU CHRISTE, 
DOMINE DEUS, AGNUS DEI, FILIUS PATRIS, 
QUI TOLLIS PECCATA MUNDI, MISERERE NOBIS. 
QUI TOLLIS PECCATA MUNDI, SUSCIPE DEPRECATIONEM NOSTRAM. 
QUI SEDES AD DEXTERAM PATRIS, MISERERE NOBIS. 
QUONIAM TU SOLUS SANCTUS, TU SOLUS DOMINUS, 
TU SOLUS ALTISSIMUS, IESU CHRISTE, 
CUM SANCTO SPIRITU, IN GLORIA DEI PATRIS. 
AMEN.

ORAÇÃO COLETA

Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres.: — Oremus.
E todos oram em silêncio por um tempo.
Então, o sacerdote abrindo os braços reza a oração conforme abaixo em Oração da Coleta. 
— Deus, qui, pastor aetérnus, gregem tuum assídua custódia gubérnas, 
— eum imménsa tua pietáte concédas Ecclésiae pastórem, qui tibi sanctitáte pláceat, 
— et vígili nobis sollicitúdine prosit. Per Dominum nostrum Iesum Christum, 
— Filium tuum, in unitáte Spíritus Sancti Spiritus, per omnia saecula saeculorum.
℟.: — Amen.

LITURGIA DA PALAVRA

PRIMEIRA LEITURA
(Is 61,1-3a.6a.8b-9)

Leitor: Leitura do Livro do Profeta Isaías.
O espírito do Senhor Deus está sobre mim, porque o Senhor me ungiu; enviou-me para dar a boa-nova aos humildes, curar as feridas da alma, pregar a redenção para os cativos e a liberdade para os que estão presos; para proclamar o tempo da graça do Senhor e o dia da vingança do nosso Deus; para consolar todos os que choram, para reservar e dar aos que sofrem por Sião uma coroa, em vez de cinza, o óleo da alegria, em vez da aflição. Vós sois os sacerdotes do Senhor, chamados 'ministros de nosso Deus'. Eu os recompensarei por suas obras segundo a verdade, e farei com eles uma aliança perpétua. Sua descendência será conhecida entre as nações, e seus filhos se fixarão no meio dos povos; quem os vir há de reconhecê-los como descendentes abençoados por Deus.
Leitor: — Verbum Domini.
℟.: — Deo gratias.

SALMO RESPONSORIAL
(Sl 88)

— MISERICORDIAS TUAS, DOMINE, IN AETERNUM CANTABO.

— ENCONTREI E ESCOLHI A DAVI, MEU SERVIDOR, E O UNGI, PARA SER REI, COM MEU ÓLEO CONSAGRADO. ESTARÁ SEMPRE COM ELE MINHA MÃO ONIPOTENTE, E MEU BRAÇO PODEROSO HÁ DE SER A SUA FORÇA.

— MINHA VERDADE E MEU AMOR ESTARÃO SEMPRE COM ELE, SUA FORÇA E SEU PODER POR MEU NOME CRESCERÃO. ELE, ENTÃO, ME INVOCARÁ: `Â SENHOR, VÓS SOIS MEU PAI, SOIS MEU DEUS, SOIS MEU ROCHEDO ONDE ENCONTRO A SALVAÇÃO!'

SEGUNDA LEITURA
(Ef 4, 11-16)

Leitor: Leitura da Carta de São Paulo aos Efésios.
Irmãos: Cristo instituiu alguns como apóstolos, outros como profetas, outros ainda como evangelistas, outros, enfim, como pastores e mestres. Assim, ele capacitou os santos para o ministério, para edificar o corpo de Cristo, até que cheguemos todos juntos à unidade da fé e do conhecimento do Filho de Deus, ao estado do homem perfeito e à estatura de Cristo em sua plenitude. Assim, não seremos mais crianças ao sabor das ondas, arrastados por todo vento de doutrina, ludibriados pelos homens e induzidos por sua astúcia ao erro. Motivados pelo amor queremos ater-nos à verdade e crescer em tudo até atingirmos aquele que é a Cabeça, Cristo. Graças a ele, o corpo, coordenado e bem unido, por meio de todas as articulações que o servem, realiza o seu crescimento, segundo uma atividade à medida de cada membro, para a sua edificação no amor.
Leitor: — Verbum Domini.
℟.: — Deo gratias.

ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA.
SICUT DILEXIT ME PATER, ET EGO DILEXI VOS:
MANETE IN DILECIONE MEA, DICIT DOMINUS.

Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
℣.: Da mihi benedictionem tuam.
O sacerdote diz em voz baixa:
Pres.: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
℣.: Amen

EVANGELHO
(Jo 15, 9-17)

O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
℣.: — Dominus vobiscum.
℟.: — Et cum spiritu tuo.
O diácono, ou o sacerdote, diz:
℣.: — Lectio sancti Evangelii secundum Ioannem.
e, enquanto isso, faz o sinal da cruz sobre o livro e, depois, sobre si mesmo, na fronte, na boca e no peito.
℟.: — Gloria tibi, Domine.

℣.: — Naquele tempo, disse Jesus a seus discípulos: 
— “Como meu Pai me amou, assim também eu vos amei. Permanecei no meu amor. 
— Se guardardes os meus mandamentos, permanecereis no meu amor, 
— assim como eu guardei os mandamentos do meu Pai e permaneço no seu amor. 
— Eu vos disse isso, para que minha alegria esteja em vós e a vossa alegria seja plena. 
— Este é o meu mandamento: amai-vos uns aos outros, assim como eu vos amei. 
— Ninguém tem amor maior do que aquele que dá sua vida pelos amigos. 
— Vós sois meus amigos, se fizerdes o que vos mando. 
— Já não vos chamo servos, pois o servo não sabe o que faz o seu senhor. 
— Eu vos chamo amigos, porque vos dei a conhecer tudo o que ouvi de meu Pai. 
— Não fostes vós que me escolhestes, mas fui eu que vos escolhi e vos designei para irdes 
— e para que produzais fruto e o vosso fruto permaneça. 
— O que então pedirdes ao Pai em meu nome, ele vo-lo concederá. 
— Isto é o que vos ordeno: amai-vos uns aos outros”.

Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
℣.: — Verbum Domini.
℟.: — Laus tibi, Christe.

O sacerdote beija o livro, rezando em silêncio.

HOMILIA

Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.

PROFISSÃO DE FÉ

Terminada a homilia, seja feita a profissão de fé.

Pres.: Fidem nostram profiteamur.
℟.: Credo in Deum Patrem omnipotentem, Creatorem caeli et terrae, et in Iesum Christum, Filium Eius unicum, Dominum nostrum, qui conceptus est de Spiritu Sancto, natus ex Maria Virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus, et sepultus, descendit ad ínferos, tertia die resurrexit a mortuis, ascendit ad caelos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis, inde venturus est iudicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, vitam aeternam. Amen.

ORAÇÃO DOS FIÉIS

Pres.: Ad Deum Patrem omnipoténtem, qui vult omnes hómines salvos fíeri et ad agnitiónem veritátis veníre, tota mentis nostrae, fratres caríssimi, dirigátur orátio.

℟.: — Te rogamus, audi-nos.

1. Pelo Colégio dos Cardeais, reunido em Conclave; para que, dóceis à inspiração do Espírito Santo, elejam o novo Sucessor de Pedro segundo a vontade de Deus.
Te rogamus, audi nos.

2. Pela Santa Igreja de Deus, durante o tempo da Sé Vacante; para que permaneça firme na fé, unida na caridade e perseverante na esperança.
Te rogamus, audi nos.

3. Pelos fiéis de todo o mundo, chamados a acompanhar com oração este tempo de discernimento; para que se renovem no amor à Igreja e no seguimento de Cristo.
Te rogamus, audi nos.

4. Pelo futuro Papa que será eleito; para que seja um pastor segundo o Coração de Cristo, cheio de sabedoria, coragem e humildade.
Te rogamus, audi nos.

Pres.: Deus, refúgium nostrum et virtus, adésto piis Ecclésiae tuae précibus, auctor ipse pietátis, et praesta, ut, quod fidéliter pétimus, efficáciter consequámur. Per Christum Dóminum nostrum.
℟.: Amen.

LITURGIA EUCARÍSTICA

PREPARAÇÃO DAS OFERENDAS

Inicia-se o canto da preparação das oferendas, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho, o cálice, a pala e o Missal.

Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucaristia, ou outros dons para auxílio da comunidade e dos pobres.

O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio.

O diácono ou o sacerdote derrama o vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio.

Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio.

O sacerdote, inclinando, reza em silêncio.

Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois, o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.

O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio.

CONVITE À ORAÇÃO

Estando, depois, no meio do altar e voltado para o povo, o sacerdote estende e une as mãos e diz:
Pres.: Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotem.
℟.: Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totius que Ecclesiae suae sanctae.

ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS

Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas;
Pres.: — Tuae nobis, Dómine, abundántia pietátis indúlgeat, ut, per sacra múnera quae 
— tibi reverénter offérimus, gratum maiestáti tuae pastórem Ecclésiae sanctae praeésse gaudeámus. 
— Per Christum Dominum nostrum.
℟.: — Amen.

ORAÇÃO EUCARISTICA III
Prefácio do Espírito Santo II
(O Espírito Santo, alma da Igreja)

Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres.: — Dominus vobiscum.
℟.: — Et cum spiritu tuo.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres.: — Sursum corda.
℟.: — Habemus ad Dominum.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres.: — Gratias agamus Domino Deo nostro.
℟.: — Dignum et iustum est.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres.: Vere aequum et iustum est, officium nostrum et salus nostra, semper et ubique tibi gratias agere, Domine, sancte Pater, omnipotens aeterne Deus. Nobis omni momento praestas quod nobis maxime commodum est et Ecclesiam tuam per vias admirabiles et varias ducis. Numquam desinis eam adiuvare robore Spiritus Sancti, ut, semper fidelis amori tuo, numquam desinat te in tribulatione invocare neque obliviscatur te in gaudio laudare, per Christum Dominum nostrum. Ergo, cum angelorum choris iuncti, te laetitia laudamus, una voce cantantes:

Santo
SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS, DÓMINUS, DEUS SÁBAOTH. 
PLENI SUNT CÆLI ET TERRA GLÓRIA TUA. HOSÁNNA IN EXCÉLSIS. 
BENEDÍCTUS, QUI VENIT IN NÓMINE DÓMINI. HOSÁNNA IN EXCÉLSIS.

ORAÇÃO EUCARISTICA III

O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Vere Sanctus es, Domine, et merito te laudat omnis a te condita creatura, quia per Filium tuum, Dominum nostrum Iesum Christum, Spiritus Sancti operante virtute, vivificas et sanctificas universa, et populum tibi congregare non desinis, ut a solis ortu usque ad occasum oblatio munda offeratur nomini tuo.
Une as mãos e as estende sobre as oferendas, dizendo:
Supplices ergo te, Domine, deprecamur, ut haec munera, quae tibi sacranda detulimus, eodem Spiritu sanctificare digneris
Une as mãos e traça o sinal da cruz sobre o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
ut Corpus et + Sanguis fiant Filii tui Domini nostri Iesu Christi, cuius mandato haec mysteria celebramus.

Pres.: Qui, pridie quam pateretur, accepit panem in sanctas ac venerabiles manus suas,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar,inclina-se levemente, e prossegue:
et elevatis oculis in caelum ad te Deum Patrem suum omnipotentem, tibi gratias agens benedixit, fregit, deditque discipulis suis.
inclina-se levemente.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena e genuflete em adoração.

Pres.: Simili modo, postquam cenatum est,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, inclina-se levemente, e prossegue:
accipiens et hunc praeclarum calicem in sanctas ac venerabiles manus suas, item tibi grtias agens benedixit, deditque discipulis suis.
inclina-se levemente.
Mostra o cálice ao povo, colocando-o sobre o corporal e genuflete em adoração.

ACLAMAÇÃO MEMORIAL

Pres.: MYSTERIUM FIDEI.
℟.: MORTEM TUAM ANNUNTIAMUS, DOMINE, ET TUAM RESURRECTIONEM CONFITEMUR, DONEC VENIAS!

O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Memores igitur, Domine, eiusdem Filii tui salutiferae passionis necnon mirabilis resurrectionis et ascensionis in caelum, sed et praestolantes alterum eius adventum, offerimus tibi, gratias referentes, hoc sacrificium vivum et sanctum. Respice, quaesumus, in oblationem Ecclesiae tuae et, agnoscens Hostiam, cuius voluisti immolatione placari, concede, ut qui Corpore et Sanguine Filii tui reficimur, Spiritu eius Sancto repleti, unum corpus et unus spiritus inveniamur in Christo.

1C: Ipse nos tibi perficiat munus aeternum, ut cum electis tuis hereditem consequi valeamus, in primis cum beatissima Virgine, Dei Genetrice, Maria, cum beatis Apostolis tuis et gloriosis Martyribus, cum Petri et Pauli, et omnibus Sanctis, quorum intercessione perpetuo apud te confidumus adiuvari.

2C: Haec Hostia nostrae reconciliationis proficiant, quaesumus, Domine, ad totius mundi pacem atque salutem. Ecclesiam tuam, pergrinantem in terra, in fide et caritate firmare digneris cum episcopali ordine et universo clero et omni populo acquisitionis tuae. Votis huius familiae, quam tibi astare voluisti, adesto propitius. Omnes filios tuos ubique dispersos tibi, clemens Pater, miseratus coniunge.

3C: Fratres nostros defunctos et omnes qui, tibi placentes, ex hoc saeculo transierunt, in regnum tuum benignus admitte, ubi fore speramus, ut simul gloria tua perenniter satiemur,
Une as mãos
per Christum dominum nostrum, per quem mundo bona cuncta largiris.

DOXOLOGIA

Pres.: PER IPSUM, ET CUM IPSO, ET IN IPSO, EST TIBI DEO PATRI OMNIPOTENTI, IN UNITATE SPIRITUS SANCTI, OMNIS HONOR ET GLORIA PER OMNIA SAECULA SAECULORUM.
℟.: AMEN! A-AMEN! A-A-AMEN!

ORAÇÃO DO SENHOR
(Pater noster)

Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres.: — Praecéptis salutáribus móniti, et divína institutióne formáti, audémus dícere:
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
℟.: — Pater noster, qui es in caelis: sanctificétur nomen tuum; advéniat regnum tuum; 
— fiat volúntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie; 
— et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris; 
— et ne nos indúcas in tentatiónem; sed líbera nos a malo.

O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres.: Pax Domini sit semper vobiscum.
℟.: Et cum spiritu tuo.

SAUDAÇÃO DA PAZ

Em seguida, se for oportuno, o diácono ou o sacerdote acrescenta estas palavras ou outras semelhantes:
℣.: — Offérte vobis pacem.
E todos, segundo o costume do lugar, manifestam uns aos outros a paz e a caridade; o sacerdote saúda o diácono ou o ministro.

FRAÇÃO DO PÃO

Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio.

Enquanto isso, canta-se ou recita-se:
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: DONA NOBIS PACEM.

O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio.

O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres.: Provai e vede como o Senhor é bom; feliz de quem nele encontra seu refúgio. Eis o Cordeiro de Deus, que tira o pecado do mundo.
℟.: Senhor, eu não sou digno de que entreis em minha morada, mas dizei uma palavra e serei salvo.

COMUNHÃO

O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio e reverentemente comunga o Corpo de Cristo. 
Depois, segura o cálice e reza em silêncio; e reverentemente comunga o Sangue de Cristo.

Em seguida, toma a patena ou o cibório, aproxima-se dos que vão comungar e mostra a hóstia um pouco elevada a cada um deles, dizendo:

℣.: 
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
℟.: 
Amen.
E comunga.

Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.

Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice. Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio.

O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.

ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO

De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres.: — Oremus.
Então o sacerdote abrindo os braços reza a oração:
— Reféctos, Dómine, Córporis et Sánguinis Unigéniti tui salubérrimo sacraménto, 
— nos mirífica tuae maiestátis grátia de illíus pastóris concessióne laetíficet, 
— qui et plebem tuam virtútibus ínstruat, et fidélium mentes evangélica veritáte perfúndat. 
— Per Christum, Dominum nostrum.
℟.: Amen.

RITOS FINAIS

BÊNÇÃO FINAL

Segue-se o rito de despedida. O sacerdote abrindo os braços, saúda o povo:
Pres.: Dominus vobiscum.
℟.: Et cum spiritu tuo.

O sacerdote ou diácono diz:
℣.: Inclinate vos ad benedictionem.

Pres.: Sit nomen Domini benedictum.
℟.: Ex hoc nunc et usque in sǽculum.

Pres.: Adiutórium nostrum in nomine Domini,
℟.: Qui fecit cælum et terram.

O sacerdote abençoa o povo, dizendo:
Pres.: Benedicat vos omnipotens Deus, Pater +, et Filius , et Spiritus Sanctus.
℟.: Amen.

Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
℣.: — Ite, missa est.
℟.: — Deo gratias.

ANTÍFONA MARIANA

AVE, REGINA CAELORUM
AVE, DOMINA ANGELORUM:
SALVE, RADIX, SALVE, PORTA
EX QUA MUNDO LUX EST OSTA:
GAUDE, VIRGO GLORIOSA
SUPER OMNES SPECIOSA
VALE, O VALDE DECORA
ET PRO NOBIS CHRISTUM EXORA
DIGNARE ME LAUDARE TE, VIRGO SACRATA
DA MIHI VIRTUTEM CONTRA HOSTES TUO

Após o registro final da celebração Eucarística, se inicia a procissão a partir da Sacristia Papal, até a Capela Sistina. Sendo composta pelos cerimoniários e cardeais, por ordem hierárquica.