Declaração Apostólica | Renúncia ao Ministério Petrino

ANTONIVS, EPISCOPVS

PRIMAS ET ITALIÆ ARCHIEPISCOPVS PROVINCIÆ ROMANÆ METROPOLITAVM,

DOMINVS STATVMVS

VATICANÆ CIVITATIS,

VICARII FILII DEI,

SERVVS SERVORVM DEI,

AD PERPETVAM REI MEMORIAM

Cardinalibus, episcopis, sacerdotibus, diaconis, seminaristis, religiosis, laicis, et universae Ecclesiae Catholicae in universo Minecraft praesenti, salutem et benedictionem apostolicam.

Dilectissimi fratres,

1. Ministerium Petrinum, a Domino Iesu ipso Petro concreditum, manet in Ecclesia tamquam centrum unitatis, caritatis et veri pastoris praesentiae. Ut scriptum est: “Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam” (Mt 16,18). Hoc ministerium in successione apostolica perseverat, fidei lumen tradens per tempora et per populos.

2. Ministerium hoc, etsi sublimissimum, onus est grave. Non est honor humanus, sed crucis participatio: “Cum esses iuvenis, cingebas te, et ambulabas ubi volebas; cum autem senueris, alius te cinget, et ducet quo tu non vis” (Io 21,18). Haec verba Domini semper mihi resonaverunt in corde.

3. In his annis servitii, plurima tentavi pro Ecclesiae firmitate et renovatione. Curia Romana reformata est; sacra Liturgia restituta ad formam decoram et traditioni consonam; Missae Antiquae redintegratae sunt cum reverentia; Constitutiones Apostolicae promulgatae sunt; Synodus Episcoporum celebrata; Directoria Synodalia composita sunt, ut unusquisque minister suum iter clare noscere possit. Item, Compendium Canonicum editum est, quod normae pastorales universae ecclesiae dirigere potest.

4. In his omnibus, exemplum Benedicti Papae Sexti Decimi mihi semper fuit lucerna. Vir erat altae pietatis, liturgiae amator, veritatis cultor et Ecclesiae defensor humillimus. Eius pontificatum non solum admiratus sum, sed etiam secutus in theologia, in stilo regiminis, in amore Ecclesiae. Coram exemplo eius, etiam in decisione de renuntiatione, consolationem et lucem recepi.

Et nunc, post maturam deliberationem, orationem assiduam et consilium cum Spiritu Dei quaesitum, ad hanc gravem conclusionem perveni.

5. Et ego, Papa Antonius, Summus Pontifex Ecclesiae, Successor Petri, Administrator huius communitatis, eiusdemque Fundator, in nomine Apostolorum Sanctorum Petri et Pauli, sollemniter DECLARO me renuntiare Ministerio Petrino huius communitatis, quod per manus Eminentissimorum Cardinalium mihi commissum est die quintodecimo mensis Octobris, (XV - X) anno Domini bis millesimo vicesimo quarto, (MMXIV) in memoria Sanctae Teresiae a Iesu, nunc cum animo quieto et corde fideli me orationi magis dabo et vitae contemplativae.

Pontificatus meus finem habebit die quintodecimo mensis Iunii, (XV - VI) hora vicesima tertia, (XXIII) anno Domini bis millesimo vicesimo quinto, secundum horologium Brasiliae.

6. Confido meum laborem, licet imperfectum, aliquid contulisse ad aedificationem huius Ecclesiae. Spiritui Sancto commendo Successorem meum futurum, populum Dei, et vos omnes, ut in fide, spe et caritate perseveretis.

Sub praesidio Beatissimae Virginis Mariae, Matris Ecclesiae, permaneamus in unitate, fideles usque in finem.

Datum et translatum Romae, apud Sanctum Petrum, die quattuor mensis iunni, anno iubilaei Domini nostri MMXXV, Pontificatus Nostri secundo.